Het is leuk om te zien hoe Henk zich meer bewust wordt van wat hij zelf wil, en dat hij oplossingen bedenkt om dat te realiseren.

Henk zou afgelopen weekeind weer thuis komen. Hij kwam altijd van zaterdagochtend tot zondagmiddag, maar omdat hij graag erg lang uitslaapt en op zondagmiddag met zijn huisgenoten vaak spelletjes wil kaarten, had hij eerder al een ander schema bedacht: vrijdagmiddag naar huis en dan zaterdagavond terug naar de groepswoning. Dat is al een tijdje ons patroon eens per twee weken.

Maar soms heb ik op vrijdag geen gelegenheid in de middag, zoals ook de afgelopen week. Ik had een afspraak die door zou lopen tot begin van de avond en had Henk gebeld of het goed was dat ik hem pas rond 8 uur op zou halen. Even denken, maar prima…maar dan wel pas om half negen, want ik wel Goede Tijden kijken.

Donderdagmiddag belde Henk me op. Blijkbaar had hij nog eens nagedacht over wat we hadden afgesproken en vond hij het niet zo’n goed idee. Toch liever al in de middag naar huis en hier eten en Goede Tijden kijken. Maar hoe doe je dat als ik er niet ben? De oplossing had hij al bedacht. Hij belde me om te vragen of het goed was dat hij Saskia (zijn zus) mocht bellen om te vragen of zij hem niet even op kon halen.

Nu wilde het toeval dat door omstandigheden mijn afspraak inmiddels was komen te vervallen en ik net op punt stond hem te bellen om te zeggen dat ik hem toch in de middag op kon halen. Maar ik ben wel super trots op hem dat hij niet alleen zelf nog eens nadenkt of hij de afspraak die we hebben gemaakt wel fijn vindt, maar dat hij ook nog eens een heel realistische oplossing bedenkt en voorstelt om toch in de middag al naar huis te kunnen gaan. Henk is met zijn 61 jaar de jongste niet meer, maar je ziet dat hij zich nog steeds aan het ontwikkelen is.